Een hond is ambivalent wanneer hij met zijn lichaamstaal twee verschillende dingen aangeeft.
Aan de ene kant geeft hij met een hoge staart bijvoorbeeld zelfverzekerdheid aan. Terwijl zijn oren naar achter en een lagere lichaamshouding onzekerheid aangeven. Het kan ook andersom voor komen, bijvoorbeeld een lage staart maar oren en houding naar voren gericht.
De hond op de foto vertoont ambivalent gedrag. Met zijn hogere staart geeft hij zelfverzekerdheid aan, hierdoor geeft hij aan dat het menens is. Hij wil de prikkel op afstand houden! Met zijn lage lichaamshouding en zijn oren naar achteren geeft hij weer onzekerheid aan. Doordat hij ambivalent gedrag vertoont weet je niet heel zeker hoever deze hond bereid is te gaan.
Hij zal meer agressie in kunnen zetten, maar het kan ook zijn dat het bij blaffen uitvallen blijft.
Valt jouw hond ook op deze manier uit naar andere honden? En wil je graag meer lezen over lichaamstaal en het herkennen van spanningssignalen? Lees dan mijn blog hierover! Het herkennen van spanningsopbouw.
Een goed stukje tekst hoor maar ik heb toch een vraag, hoe reageer je dan op zo’n hond in een situatie? Ik vind het lastig hoe ik de hond dan moet benaderen of wat ik moet doen om hem te helpen.
Hoi Iris, bedoel je met ‘benaderen’ of je wil weten hoe je naar de hond toe moet gaan? In een situatie dat hij ambivalent is wanneer je hem benaderd? In zo’n situatie help je de hond door je niet bedreigend op te stellen. Dus benader de hond niet, kijk de hond niet aan en geef de hond de mogelijkheid en de tijd om naar je toe te komen wanneer hij/zij dit zelf wil.