De grote invloed van pijn en fysiek ongemak

Wat nog al eens over het hoofd gezien kan worden, is het effect dat pijn kan hebben op het gedrag van onze viervoeters. Pijn is niet alleen pijnlijk, maar het kan ook heel vermoeiend zijn of voor irritatie zorgen. Je lontje wordt korter..

70% van de honden met probleem-gevend gedrag, hebben onderliggende pijnklachten

Wanneer we dus een hond met probleemgedrag hebben en we aan het gedrag van de hond willen gaan werken, is het altijd belangrijk om rekening te houden met het feit dat er een grote kans is dat fysiek ongemak een rol kan spelen.

Pijn ontstaan of aanwezig tijdens contact met honden

Spel kan bijvoorbeeld té ruw zijn geweest en daardoor erg onprettig voor de hond. Of er kan een blessure zijn ontstaan waardoor de hond pijn verwacht bij contact met een andere hond. Dit zorgt ervoor dat hij bang kan worden. Dit kan soms al in de puppytijd ontstaan zijn! Ook bij oudere honden die ‘ineens’ gaan uitvallen kan dit meespelen. Ze zijn strammer of hebben pijnlijke gewrichten gekregen waardoor spel al snel te ruw is. Hierdoor willen ze andere honden liever op afstand houden.

Chronische pijn

Pijn hoeft niet acuut te zijn ontstaan, zoals hierboven genoemd. Nog vaker, is het onzichtbaar. Nog vaker, lijden hond in relatieve stilte. waardoor het voor ons als begeleider erg moeilijk te herkennen is. We verwachten dat een hond mankt, of piept, dat het pijn heeft. Maar honden geven chronische klachten véél subtieler aan. Hierdoor missen we deze signalen vaak. 

Waar kunnen we nu aan denken, wanneer ik het heb over pijn. Waar kan een hond zoal last van hebben?

• gewrichtspijn: artrose, artritis;
• rugpijn: bijv. druk op de zenuw;
• verstuiking of kneuzing;
• hoofdpijn;
• ontstekingen;
• chronische inflammatie van de ingewanden;
• problemen als gruis in blaas en/of nieren;
• huidproblemen, jeuk;
• oor-/oogontsteking;
• en nog veel meer.

Even een goede check-up bij je dierenarts is dan ook aan te raden. 

Dit is alleen niet heiligmakend!

In de praktijk komt het regelmatig voor, dat een hond bij de dierenarts onder invloed van adrenaline en stress hormoon, bijvoorbeeld geen pijn lijkt aan te geven. Terwijl in ontspannen staat, dit echt wel zichtbaar kan zijn. Een second opinion, door een ander professional is dan ook altijd aan raden, zodat jouw hond ergens ook in rust of ontspanning kan worden geobserveerd. Bijvoorbeeld door een osteopaat (die met zachte technieken werkt), holistisch dierenarts, fysiotherapeut etc.  

Ras-typische aandoeningen en/of passend bij het type hond

Wanneer je zelf jouw hond grondiger wil gaan observeren, kan het zinvol zijn om eerst en te gaan onderzoeken welke aandoeningen vaker voorkomen bij het type hond wat je hebt. Kijk eerst eens naar de rasbeschrijving. Wat zijn veelvoorkomende klachten? Ik schrijf hieronder een paar voorbeelden op, dit kan bij iedere hond wisselen! 

Let op: niet iedere hond hoeft hier last van te hebben/krijgen natuurlijk! Het is puur bedoeld om voor jezelf een informatie op te gaan doen over de mogelijk aandoeningen en klachten die er bij verschillende typen honden kunnen onderstaan. Maar iedere hond kan natuurlijk ook weer zelf van iets specifieks last krijgen.

Pijn, chronische pijn en onderliggende klachten kunnen herkennen bij jouw eigen hond.

Hieronder zal ik een opsomming gaan geven van bepaalde klachten, soms zeer subtiel, waaraan je pijn of ongemak kan gaan herkennen bij jouw eigen hond. Kijk vooral ook altijd naar de context waarin het plaatsvindt, want hijgen kan een teken van pijn zijn, maar ook een teken dat de hond het warm heeft. Maar eerst geef ik je een praktijkvoorbeeld.

Geen hond is hetzelfde

Niet iedere hond zal dezelfde signalen laten zien. De hond uit het voorbeeld hierboven, vond het aaien bij de oren en wangen juist prettig. Maar een andere hond kan dit bijvoorbeeld vervelend vinden, zeker wanneer er oorklachten, of hoofdpijn klachten spelen. Kijk dus altijd goed naar de signalen van jouw eigen hond. 

Op welke signalen kun je bij je eigen hond gaan letten?

Duidelijke signalen:

• Piepen, janken, grommen
• Veelvuldig blaffen
• Hijgen
• Niet willen lopen, mank lopen
  
  

Subtielere signalen

• In telgang lopen;
• Onregelmatig lopen;
• Minder makkelijker op de bank, trap, auto komen, of over een drempel heengaan;
• Lopend poepen;
• 'Niet op de billen kunnen zitten'
• Moeilijk opstaan uit de mand;
• Een bochtje vaak maar 1 richting op maken;
• Kop scheef houden of flapperen met oren;
• Een poot minder belasten of naar buiten draaien of anders neerzetten;
• Een bolling in de rug zien (buik optrekken);
• Je kan soms met voorzichtig voelen een warmere plek voelen op het lijf van de hond;
• De ogen worden dof, staan samengeknepen, moe. Hond komt kwetsbaar over;
• Hond kan ook verwijde pupillen krijgen, of juist hardere ogen;
• verminderende eetlust;
• meer liggen, slapen. lusteloos;
• een 'kort lontje' krijgen, juist sneller reageren;
• niet geaaid willen worden op bepaalde plekken, 'speels happen' of juist ontwijken;
• Pica gedrag vertonen;
• bezitsagressie vertonen;
• veel 'happen' tijdens aaien, of tijdens contact;
• onregelmatige stoelgang;
• bij 'stress' of iets anders eten, direct last van de darmen

Signalen die voor jou 'een onderbuik-gevoel' kunnen geven, zoals

• Minder enthousiast of niet mee willen gaan wandelen;
• Op andere plek willen gaan liggen;
• Tijdens de wandeling gaan liggen;
• Gespannen, ineengedoken in mand liggen. 

Niet ieder signalen betekent op zichzelf altijd dat er iets is. Kijk naar de combinatie van signalen en overleg bijvoorbeeld eens met een professional over wat je ziet.