Probeer het uitvallen altijd te voorkomen

Voordat ik dieper inga op, hoe je jouw hond uit de situatie kunt begeleiden, wil ik wel eerst nog even aangeven dat het natuurlijk het allerbeste is om een uitval te voorkomen. Je kunt een uitval proberen te voorkomen, door zoveel mogelijk rustige plekken op te zoeken. Op rustige tijden te gaan lopen en te zorgen dat je altijd voldoende afstand kunt nemen tot de andere hond. Even achter een geparkeerde auto of desnoods achter een boom te wachten bijvoorbeeld. 

De hond valt niet voor niets uit, meestal omdat ze de andere hond niet heel leuk vinden, of op afstand willen houden. En wanneer je wil gaan werken aan het gedrag van jouw hond, is de afstand tot een andere hond waarop je blijft, dan ook van grote invloed. Hoe groter de afstand, hoe gemakkelijker jouw hond in staat is, om nog open te staan voor positieve leerervaringen.

Voldoende afstand kun je ook nemen door bijvoorbeeld, om te keren of naar de overkant van de straat te gaan. Hoe ver je van de andere hond vandaan wil blijven, hangt niet alleen van jouw hond af (de drempelwaarde kan zelfs ieder moment anders liggen), maar hangt ook af van de andere hond. Is het een rivaal? Een hond met een bepaalde energie? Dan zal jouw hond misschien veel sneller reageren en kun je beter nog een grotere afstand aanhouden. En het kan ook afhangen van hoeveel jouw hond die dag heeft meegemaakt. De ene keer zul je dus meer afstand moeten houden dan de andere keer. Kun je dit nog niet goed inschatten? De hondentaal leren kennen, is dan de eerste stap. Zo kun je zien op welk moment er spanning begint op te bouwen en op welke afstand jouw hond nog kan ontspannen en onder zijn drempelwaarde blijft.

Maar het lukt niet altijd

Helaas weet ik ook dat het niet altijd zal lukken om die ideale afstand te kunnen bewaren. Er komt ineens iemand de hoek om, of je dacht dat je een goede afstand had tot de prikkel, maar nu net met deze passerende hond lukt het niet en valt jouw hond toch uit. Wat kun je dan precies doen op het moment dat jouw hond uitvalt, wanneer niets meer werkt? 

Fysiek corrigeren
Laat ik vast voorop stellen dat ik het fysiek corrigeren van de hond geen goed idee vind. Vaak wordt dit uit onmacht of frustratie gedaan. Dat is natuurlijk nooit een goede reden om de hond te straffen. Maar ook wanneer je denkt, dat dit dé oplossing is voor het gedrag, wil ik je toch nog even de keerzijde ervan uitleggen.

Veel honden vertonen dit gedrag, omdat ze de andere hond spannend vinden. Het gedrag wordt aangestuurd door een onderliggende emotie. Ze willen de ander op afstand houden, of voorkomen dat de andere hond hen iets aandoet. Ga je de hond hiervoor corrigeren, dan heb je grote kans dat dit ervoor zorgt dat jouw hond, de andere hond nog vervelender of enger gaat vinden. Hij wordt immers iedere keer boos toegesproken, of misschien wel aan zijn nek gerukt op het moment dat hij uitvalt. Door de rukken aan de nek, kan de hond ook nog eens een beschadiging oplopen aan zijn nek. Daarnaast zorgt het boos worden vaak, voor nóg meer opwinding; een pijnprikkel zorgt voor nog meer spanning in het lijf.

Hoe kan een hond dáár nu een ontspannen gevoel van krijgen, wanneer hij een andere hond ziet?

Neem ik mijn hond dan met een strakke lijn mee uit de situatie?

Zonder te corrigeren, zonder boos te worden kun je de hond prima meenemen uit de situatie. Op dat moment zal je dus even met een strakke lijn je hond meenemen, totdat hij weer met je meeloopt. Sommige mensen leren op de hondenschool, dat dat je een puppy niet met een strakke lijn mee mag nemen de andere kant op. En daar ben ik het voor een puppy-cursus (of gewone normale hondenopvoeding) zeker mee eens! De riem is geen stuur! Sturen doen we door bijvoorbeeld met een hand te wijzen, of de hond iets te vragen met onze stem. Maar wanneer een hond uitvalt is dit een hele andere situatie! De hond is aan het 'verdrinken' in zijn emoties. Dit is voor de hond niet prettig! 

Het is wel belangrijk dat het straktrekken van de riem, geen signaal wordt voor jouw hond, dat er een andere hond aankomt. Dus let erop dat je niet op voorhand (voordat de hond de andere hond al gezien heeft, of wanneer hij net de andere hond ziet), de riem al gaat straktrekken. Het is dus ook belangrijk om de riem ontspannen te houden, omdat je niet wil dat de hond gaat uitvallen,  doordat hij spanning aan de riem of door de riem ervaart.

Maar wanneer hij eenmaal uitvalt, dan maakt die spanning ook niet meer uit! Dan is het 'al te laat', dus dan kun je prima de riem kort pakken en jouw hond meenemen uit de situatie.

Láát je jouw hond uitvallen, dan kan hij steeds sterker gaan denken dat dat uitvallen nodig is om de andere hond weg te jagen. Het gewoonte-patroon in zijn hersenen wordt steeds sterker, doordat hij het gedrag herhaalt en oefent. De impact van die stress-hormonen zijn enorm! Het is ook niet gek, want het fight/flight mechanisme is natuurlijke bedoelt om de hond veilig te houden. Daar hoeft jouw hond niet over na te denken. Welke van de twee goed werkt voor jouw hond, zal versterkt worden. 

Leiding nemen over de situatie

Door je hond uit te laten vallen en gewoon maar te wachten op dat moment tot hij klaar is, bied je geen steun. Eigenlijk laat je hem het op dat moment zelf maar uitzoeken. Hij is helemaal overweldigt, iets wat niet prettig voelt. De hond actief uit de situatie halen kan dan juist voor opluchting zorgen! Hij kan zich veiliger gaan voelen doordat hij weet, dat jij hem wel meeneemt en daar niet in twijfelt! 

Wanneer je uit de spannings-zone bent en jouw hond niet meer uitvalt, kun je jouw hond helpen kalmeren door bijvoorbeeld wat voertjes te verstoppen in het gras. Door even verbinding te maken met je hond, bijvoorbeeld even te hurken of bukken en jouw hond te aaien/masseren. Let wel op dat dit alleen zinvol is wanneer jouw hond op dat moment die fysieke aandacht prettig vindt! Anders houd je het alleen bij voertjes zoeken bijvoorbeeld. -> Lees verder onder de afbeelding.

Meenemen of meesleuren?

Meesleuren is ook niet de bedoeling!

Lukt het echt niet om jouw hond mee te nemen, zou je dan echt moeten sleuren aan de riem? Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Dan kun je beter kalm en rustig wachten tot er wel weer contact komt met jouw hond. Waarbij je wel zorgt dat jouw hond niet dichterbij de prikkel kan komen. Het mooist probeer je ergens achter te schuilen, zodat het zicht op de prikkel verminderd wordt. Schakel dan ook echt een gedragstherapeut in, zodat deze je verder kan helpen. Met behulp van live sessies, kun je hier handvaten voor krijgen om wél weer een stap verder te komen met dit gedrag. Neem gerust contact met me op wanneer je hier hulp bij wil krijgen.

Heeft jouw hond redirectie-agressie? Bijt hij soms in de riem of zelfs in jouw arm uit frustratie? Of valt hij zo heftig uit en kun je het niet voorkomen, ben je hier dagelijks mee aan het worstelen? Twijfel ook dan niet langer en schakel een gedragstherapeut in. Iemand die ervaring heeft met dit gedrag en jou hierbij kan helpen! Met een hands-on training! Om verergering en ongelukken te voorkomen! Tijdens de EHBU Essential of een coach-traject kun je hier met mij persoonlijk mee aan de slag gaan.

Stapsgewijs opbouwen op het niveau wat jouw hond aankan

En natuurlijk weten we ondertussen dat voorkomen beter is dan genezen. Dat het de bedoeling is om de hond niet onnodig bloot te stellen aan prikkels die hij nog niet aankan. Dat je alles het liefst zoveel mogelijk uit te weg gaat en gedoseerd aanbiedt, op een niveau waarop jouw hond het aankan. Dat leer je in de cursussen. Maar ik weet ook dat dit niet altijd lukt, dat je soms nu eenmaal niet alles kan maken zoals je wil. Dat je niet alles kunt voorkomen. Dit is dan ook geen 'trainingsmethode'. Het is een vorm van management, wat je kunt inzetten wanneer het onverhoopt mis gaat. En wanneer dat emmertje dan toch overloopt, is het voor jouw hond heel prettig dat hij weet dat jij hem uit de situatie helpt! Dat hij op jouw kan vertrouwen en hij het niet maar zelf hoeft uit te zoeken!

Hartelijke groet,
Henriëtte